Naam
Het Arabische ied-oel-fitr betekent “feestdag ter gelegenheid van het breken (van het vasten)”. Ied of eid betekent in het Arabisch feest. Het woord is afgeleid van aud (terugkeren). Fitr (ontbijten) en iftarstaan in relatie tot het verbreken van het vasten. Hieraan zou id-oel-fitr te herleiden zijn. In de volksmond wordt dit feest ook wel vaak het Suikerfeest genoemd, al geeft deze benaming geen juiste betekenis aan de religieuze beleving van Ied-al-Fitr. De naam Suikerfeest is afkomstig uit de Marokkaanse en Turkse gemeenschap omdat er veel zoete spijzen worden genuttigd. In het Turks wordt hierom ook vaak de benaming Şeker Bayramı gebruikt, maar soms ook de benaming Ramadanfeest (Ramazan Bayramı), omdat de term Suikerfeest te veel de nadruk zou leggen op de zoete spijzen die tijdens het feest veel gegeten worden. Arabische moslims gebruiken de term Klein Feest (Ied-el-Seghir, عيد الصغير) voor het feest in relatie met het Offerfeest dat ook wel het Grote Feest wordt genoemd. In Indonesië (en voormalig Nederlands-Indië) hanteert men de term Lebaran. De term Suikerfeest is in zowel België als Nederland de meest gehanteerde benaming voor het feest aan het einde van de ramadanperiode.
Viering
Turks fruit, een typische lekkernij bij het Suikerfeest
Bioscoopjournaal uit juni 1952. Viering van `id-al-fitr (het einde van de islamitische vastenperiode) op het grasveld voor de residentie van de vertegenwoordiger van de Indonesische Republiek in Nederland.
De eerste ochtend van Ied-al-Fitr bezoeken mannen en vrouwen de moskee voor het gezamenlijke speciale gebed voor deze feestdag. De gelovigen dienen eerst de verplichte zakat (aalmoes) te hebben voldaan. De rest van de dag gaat men zo mogelijk bij familie op bezoek. Ter gelegenheid van de Ied-al-Fitr worden er feestelijke gerechten en (zoete) lekkernijen zoals baklava gegeten en geeft men elkaar en de armen cadeautjes. Veel vrouwen versieren hun handen met henna. Zowel de mannen als de vrouwen trekken meestal nieuwe kleren aan en het huis wordt extra netjes gemaakt voor deze feestdag.
Daarna gaan de mensen naar de ontmoetingsplaats, een moskee of een zaal, en in warme landen een stuk open terrein, om daar naar de preek van de imam te luisteren, waarmee de Ramadan echt afgesloten wordt. Ook de vrouwen en kinderen zijn daarbij meestal aanwezig, zoals de profeet heeft aanbevolen. Dan omhelzen de mensen elkaar, en vergeven zij elkaar eventuele fouten uit het afgelopen jaar. Ze wensen elkaar een gezegend feest.
Het feest duurt vaak meerdere dagen, De Profeet zei in bij zijn aankomst in Medina:
“Allah heeft jullie hiervoor twee betere dagen gegeven (als feestdagen): de dag van Al-Fitr en de dag van Al-Adha.”.
Minder bedeelden krijgen vaak voedsel en soms kleding van de rijkere, ook is het een plicht om voor de armen te zorgen. Ook betalen ze het hele jaar door armenbelasting. Dat geld wordt dan uitgedeeld aan de armen.
